Steunen
Werkwoord
| Onbepaalde wijs | Gebiedende wijs | Aanvoegende wijs | |
|---|---|---|---|
| Enkelvoud | Meervoud | ||
| steunen | steun | steunt | steune |
| Aantonende wijs | |||
|---|---|---|---|
| Tegenwoordige tijd | Verleden tijd | ||
| ik | steun | ik | steunde |
| jij | steunt steun jij? |
jij | steunde |
| u | steunt steunt u? |
u | steunde |
| hij / zij / het | steunt | hij / zij / het | steunde |
| wij | steunen | wij | steunden |
| jullie | steunen | jullie | steunden |
| zij | steunen | zij | steunden |
| Voltooid deelwoord | Tegenwoordig deelwoord |
|---|---|
| gesteund | steunend |
Betekenis
Eigenlijk:
- Hulp verlenen in grijpbare zin (door middel van druk iets in stand houden) of ongrijpbare zin (doorgaans op geestelijk, zedelijk of maatschappelijk gebied).[1]
- Zich een weerstand geven aan; leunen op; rusten op (gevolgd door bijwoord op: steunen op).[1]
- Hoorbaar, klaaglijk zuchten.[2]
Overig:
- Meervoud van zelfstandig naamwoord steun.
Bron, aantekening en/of verwijzing
- ↑ 1,0 1,1 Steunen, Steunen.
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche Taal, Stenen.