Naar inhoud springen

Klepel

Uit Zaakwoordenboek der Lage Landen
Klok met klepel duidelijk zichtbaar, van het Sint-Janshospitaal (Erventrouw Nederlands: Heilige-Jansziekenhuis) te Brugge, België.

Mannelijk zelfstandig naamwoord

Naamval Enkelvoud Meervoud
Eerste de klepel de klepels
Tweede des klepels der klepels
Derde den klepel den klepels
Vierde den klepel de klepels

Betekenis


  1. Peervormige staaf die in een klok bij het luiden tegen de rand slaat en zo de klok geluid doet geven.[1]

Omschrijving


De klepel ener klok is een klein, meestal metaalachtig voorwerp dat aan ene scharnierenden arme is bevestigd binnenin de klok. Het wordt gebruikt om geluid voort te brengen wanneer het tegen de binnenwand der klok slaat. De klepel verwekt trillingen die zich als geluidsgolven door de lucht verspreiden. De toonhoogte en sterkte des geluids worden beïnvloed door de kracht waarmee de klepel tegen de klok wordt geslagen, evenals de vorm en bouwstof van beide bestanddelen. Zonder de klepel zou de klok stil blijven, omdat er geen trillingen worden verwekt om geluid voort te brengen. Klokken (en bellen) worden gebruikt voor verschillenden doeleinden in verschillende beschavingen, waarbij de klepel een onontbeerlijke rol speelt bij het scheppen huns kenmerkenden geluids.

Zie ook


☆ Uitgelicht
Deze bladzijde is uitgelicht. Klik hier om alle uitgelichte bladzijden te bekijken.

Bron, aantekening en/of verwijzing

  1. WikiWoordenboek, klepel.